Emma & Mona

Stralend weer, veel ijs verkocht en een koortsig kindje op het podium geduwd.
Maar ja, alles voor de show!
Prinses Emma met ridder Ewout

Prinses Mona met ridder Lenard. (Dat is wel mijne prins, hé, voegde ze er aan toe)

Facebookvriendjes hadden het al gezien.
Mona kan fietsen.
Ze ziet dagelijks op school kindjes fietsen, maar toen ze Myarn zag rijden, moest ze het ook kunnen.
Een dag later ging het al. Wiebelend, maar het ging.
We zijn nu een weekje later en het gaat al sneller!
Mona leerde lopen, letterlijk dan, het moest vooruit gaan en nu leert ze fietsen, maar het kan weer niet snel genoeg gaan.
Ik ben wel trots, maar zij is dat ook.
En Emma?
Ik leer wel in de zomer fietsen, zei ze.
Of als ik zes ben, of zo.
:-)

Ik ken een oma die haar kleindochters beschermt als een leeuwenmoeder.
Ze zou niet twijfelen om haar leven te geven voor die meisjes.
Elke dag staat ze paraat om hen te vertroetelen en te voorzien van gezond en lekker eten.
Knietjes worden verzorgd, traantjes gedroogd en lachjes gedeeld.


Dat verdient een persoonlijk cadeautje.
Ze koos zelf het stofje en deed dat uitstekend!
Vraag me niet waar je dat kan vinden, want het was het laatste stuk van de rol :-)

Vanaf zes jaar staat op de doos.

Pff, mijn kroost zal dat wel al verstaan.

Maar hun ledematen zijn nog te kort. :-(
Het levert wel grappige beelden op.

Wat is het heerlijk om als mama te denken dat mijn dochters bij de allerbeste juffen zitten!
Met veel geduld, liefde en zorg staan ze er elke dag weer.
Voor die bijzondere juf maakte ik een rok.
Op maat en in haar lievelingskleuren.

Zondag heb ik na een ganse dag stof knippen voor jullie, dit rokje geknipt.
Zo lag het te wachten tot ik er tijd en zin ging voor hebben. Maar Mona vertelde al aan de juf dat het bijna af was!
Geen ontkomen meer aan, dus.
De binnenkant van de tailleband maakte ik in ruitjesstof. De broche is gemaakt volgens de werkwijze vanEloleo.
Ik naaide er een brochespeld op. De bloem kan dus ook verhuizen naar een jasje of een tas...

Juf maakte het pakje meteen open en ging eens passen. Ik zag enkele pretlichtjes in haar ogen.
Missie geslaagd!


(Zie je hier ook Elodie verschijnen met haar eigenste Emma -en -Mona- wikkeljurk? )
(Enkele andere kindjes kwamen zeggen dat ze ook wel eens een rokje willen krijgen :-)

Morgen gaat het regenen. Kom uit die luie zetel en bezoek Petit Bazaar!
Ik zal er ook zijn.
Zeg eens dag als je me vindt!

Mijn stoffenkast was een boeltje geworden.
Lappen lagen door elkaar en ik wist niet meer wat ik heb.
Nu het naaiclubje in rust gaat, kon ik weer mijn verhuistas leegmaken en alles thuis ordenen.
Papa content en ik ook, want nu heeft alles een plaats.
Hoe ik mijn garen bewaar?
In een doos, het ene naast het andere.
Ik heb geen handige mannen kunnen overtuigen om voor mij een houdertje te maken.
En als ik op verplaatsing ga naaien, is zo'n doos wel handig.
Patronen die ik geknipt heb, gaan in een doorzichtig plastic mapje voorzien van een schets.
De blikken doos is van de expo '58. Het was mijn grootmoeders naaidoos...
Ik hou ze in ere en vul ze met mooie linten en knopen.
Ik denk vaak aan haar als ik aan het naaien ben. Het zou zo fijn zijn dat ze me haar kennis kon doorgeven.

En wat met die cirkelrokjes?
Schoolfeest komt eraan!

Ik begin mijn eigen maaksels te herdoen.
Zo ver is het gekomen...

Ik had er niet over geblogd, maar ik maakte een zelfkantrokje naar aanleiding van dit.

Ik maakte een eigen versie in lichtblauw. Heel netjes afgewerkt en al. Maar na de eerste euforie bleek dat de rok iets te lang was en dat het een model is voor kleine meisjes. Het is leuker als het kort en wijd is.



Ik maakte het stiksel in de taille los, streek de stof weer plat en begon plooitjes te leggen.
Stolplooitjes van een inch. Ik had geen zin om de zijnaden ook opnieuw te doen en ik wou er geen rits in. Vandaar dat ik enkel plooitjes gelegd heb in de voorkant van het rokje. De achterkant bleef gelijk. Daar heb ik een elastiek in gestoken.
De zoom onderaan plooide ik nog eens om zodat het rokje korter werd.
Het staat veel mooier nu!

Zoals u weet, probeer ik regelmatig zelf kleertjes te maken zonder patroon.
Het begint met een schets op papier en heel veel denkwerk.
Ik lig dan nachten wakker om de werkwijze uit te dokteren.
Heel tof, vind ik dat.
Het gebeurt natuurlijk dat ik ergens iets over het hoofd gezien heb en dat er bij de uitwerking wat mis loopt.
Zo ook bij deze twee.
Ze liggen al enkele maanden in de kast.
Met mijn huidige kennis zou ik er al iets mee kunnen, maar ik heb daar geen zin meer in.

Misbaksel 1
Alles begint met een idee ergens geplukt van internet of zo.
Dezejurk zag ik verschijnen bij Mme Zsazsa en ik wou meteen haar vriendin zijn.
Ik vind dat een heel tof jurkje.
Aangezien ik de kans klein tot onbestaande inschatte dat ik deze jurk zomaar zou krijgen, tekende ik zelf.
Het model bleek helemaal niet geschikt voor mijn meisjes en ik wist nog niet goed hoe ik nette plooikes moest maken.
Ik sukkelde toen nog wat met een rits en het ding vloog onaf in een hoek.


Misbaksel 2
Dit jurkje zag er geweldig uit in mijn …

Al weken liep ik rond met een idee.
Ik ben niet zo'n fan van Knippie en Burdapatronen voor kinderen.
Er scheelt altijd iets aan. Te breed, te kort, te...
En die werkbeschrijving. Waarom maken ze het zo moeilijk!




Toen ik dit zag, keurde ik papa's kast en keerde zonder iets terug.
In die kast hangt geen enkel hemd dat in aanmerking komt voor een meisjesjurk.
Natuurlijk kon het ook zonder hemd en dat deed ik dan.
In een goedkope stof waar ik per ongeluk veel van heb, knipte ik de stukken. Echt. Gewoon, rechtstreeks in de stof. Zonder tekenen. Ik dacht nog, zou het niet handig zijn om deze proefversie op patroonpapier te tekenen?
Maar neen.
Ik knipte, naaide en was tevreden over de proefversie.
Maar! De jurk zat in elkaar en ik had geen patroon meer...
Opnieuw begonnen en deze keer wel een patroontje geknipt uit papier.

Emma koos de bloemenstof omdat ze dan op haar metertje lijkt. :-)


De riem liet ik weg. Ik vind het mooier zonder.
De maten nam ik over van Dana's werkbeschrijving.
Ik reken…

Ik vergat vorige keer foto's te maken, maar nu zijn ze er weer.
Voor de laatste keer dit seizoen kwamen we samen.
En het groepje groeit!
Het is heel tof om van elkaar te leren...
Samen heb je meer ideeën en samen lossen we probleempjes op.
Ik kon niet zo veel maken. Ik heb enkel vijf nieuwe knopen aan mijn jas gezet :-)
Tot in september, meiden!
(met twee verse baby's en misschien nog meer enthousiaste naaisters!)

Madame Zsazsa riep mei uit tot rokjesmaand, maar ik vraag om verlenging.
We snappen eindelijk wat ze bedoelt, dus gaan we nu rokjes maken.
Ik heb mijn kast opgeruimd. De kleerkast. En ik kwam tot de vaststelling dat ik al heel veel rokken heb.
Dat komt omdat ik altijd rokken draag.
Nu ik ze zelf kan maken, kan ik er eentje maken voor elke gelegenheid en elke gemoedstoestand.
Met mijn laatste nieuwe val ik wel op, heb ik al gemerkt. Het zijn dan ook knalkleuren!
Ik vind hem tof en dat telt!



Op de foto geen hoofd te zien, maar dat komt omdat ik met de zelfontspanner foto's maak en dan kan je niet al te kritisch zijn!

Verder nog wat nieuws over onze Gust.
Hij is al vier weken!
Wat gaat dat snel...
Hij is nog altijd het mooiste babyjongetje ( en ik mag dat zeggen, want ik ben zijn supertante!)

Ik zag een tijdje geleden dit idee bij La fille Hella
Mij leek het wel een haalbaar idee.




Wat heb je allemaal nodig?
Stof, lint, punaises, en OSB-plaat.

Bij de doe-het-zelf kocht ik OSB - tegels van 40 op 40 cm. Die kan je krijgen kant en klaar.
Wie andere maten wil, kan ze laten zagen of dat gewoon zelf doen.
Gebruik geen MDF, want daar kan je niet in spijkeren.

Ik heb een stuk stof geknipt dat wat groter is dan de plaat en heb ze achteraan vastgeniet. Je kan dat doen met punaises of nietjes.
Ik heb om de tien centimeter een lint gespannen dwars over de plaat en dat achteraan ook vastgemaakt.
Op de kruispunten hamerde ik een punaise.

Dit is de goedkope versie.
Volgens mij zijn er mooiere speldjes te vinden!
Zoals deze?




Je kan variëren met stof, lint en de afstand van de linten.
Als je de plaat eerst beplakt met een ijzerplaat, dan is jouw bord magnetisch ook! Dubbele pret!

Dit is mijn eerste versie, maar ik ben benieuwd naar jullie resultaten!

Ik maakte alweer een cadeautje.
Dit keer een handtas zonder patroon.
Ik tekende en probeerde en had al een plan B wat betreft dat cadeautje, maar toen ik het moeilijk vond om de tas in te pakken en af te staan, dacht ik dat het wel oké was. Dat plan A.
Ik maakte een ritszakje in dezelfde stof.
Mijn zingende zus is wat teleurgesteld dat ik de tas weggaf, want zij wil er ook één. Komt eraan!
In ruil voor een nieuwe cd misschien?

We zijn er uit!
Emma en Mona hebben bijna alleen cake gebakken en hebben helemaal alleen de afwas gedaan.
En de keuken lag er redelijk netjes bij achteraf.
Ze hadden enorm hun best gedaan, maar hun armpjes zijn nog iets te kort om aan het midden van het eiland te komen.
We gebruikten de vormpjes vanLa fille Hella en smulden alles op voor er een foto van gemaakt kon worden. :-)

Dit zinnetje uit het heerlijke FLODDERTJE van Annie MG Schmidt, bereikte mijn oren.
Twee rode gezichtjes smeekten om verkoeling.
Uit een chique coupe lepelden ze stilletjes...

Feestje, feestje en nog eentje.
En ik maar naaien!
Voor Nora maakte ik een zsazsa'tje in stof van Koekepeertje.
Ik nam op school haar maten met de riem uit mijn regenjas. :-)
En ongelooflijk maar waar, het zit haar als gegoten!
De feestjurk vloog uit en het nieuwe rokje ging aan. Een blij kindje! Hoera!
Nora is ook de nieuwe mama van Ling.
En net als Anna is ze nu onafscheidelijk verbonden met haar popje.
Ling was vandaag mee naar school. Om aan iedereen te tonen.
Dat doet me zo'n deugd, hé!

Twee keer prijs in één week. Dat is straf!
Ik blij natuurlijk en Emma en Mona ook, want zij gaan er mee lopen.


Dit memoryspel kreeg ik vanCreative services.
Daar boven op kreeg ik twee schattige kommetjes en leuke cakevormpjes. De sjaal zou ook tof geweest zijn, maar die maak ik eens zelf!

Mei Ling, Ling Ling, of desnoods Twee Ling.
Het kind kreeg enkel een familienaam.
Niet vies van wat gezwaai met de beentjes, proper op zichzelf en erg ervaren in het troosten van klein kinderverdriet.
Als dat geen mooie eigenschappen zijn!


En zoals u ziet kan ze ook entertainen bij verveling. Ze is niet vies van wat show!

Ling is voorzien van dotje in het haar met lint en al.


Ling zoekt een nieuwe thuis, een adoptiemama'tje en heeft er al eentje gevonden. Met zo'n talenten sta je niet lang aan de kant :-)