Tatanne

Het chocoladebruine experiment.


Al van toen ik op de blog "The sister of" deze handtas met handleiding zag, was ik verliefd.
Ik moest ze gewoon eens maken.


Maanden later vond ik in een plaatselijke stoffenwinkel dit bruine nepleer. Ik kocht er een metertje van en dacht daar wel mee toe te komen. Eerste fout. Het kostte me heel veel puzzelwerk en inzicht om alle delen uit de stof te krijgen, maar het lukte.
Met de voeringstof net hetzelfde verhaal.
De handleiding is super. Voorzien van foto's en printklaar. Stap voor stap naaide ik de onderdelen. Fout nummer twee: ik koos voor contrasterend garen. Af en toe sloeg mijn Brother een steek over en die vallen nu wel op. Ook bij het bevestigen van de handvaten aan de tas stikte ik niet even recht door al die lagen leer. Dat zie je dus, hé.
Fout nummer drie. Als laatste stik je de riempjes om de tas bij elkaar te snoeren. Ik heb de duur van een avondfilm zitten vloeken op het keren van dat lint. Niet rekbaar leer kan je NIET keren met trucjes. Het zat muurvast. En toch lukte het om er eentje te keren. Het andere heb ik helemaal uitgehaald en anders gedaan.
Fout nummer drie. Aan de bovenkant moet je de tas helemaal rondom stikken. Mijn Brother gaf het op en ik kreeg heel grote lussen bij de onderdraad. Een heel diepe zucht later (en enkele weken later) heb ik die draden zitten lospeuteren en herdaan.
Deze keer ging dat wel weer vlotjes...

Het patroon is zalig!
MAAR!
Ik maak er géén meer in (nep)leer, wel in stof.
Ik ga de draagriemen volgende keer langer maken.
Geen contrasterend garen gebruiken als het de eerste keer is dat je een handtas maakt.

Staat ze op jouw verlanglijst om te maken voor onder de kerstboom? Zeker doen.
En hier kan je inspiratie halen of hier.

Nu ga ik de rest van mijn wachtende projecten afwerken.