made in Japan, vijf

Mijn dank gaat uit naar meisjesmama. Ze liet me kennismaken met Japanse naaiboekjes. Na het zien van dit bloesje, bestelde ik mijn eerste boekje.
De wilde verhalen over moeilijke patronen en de onleesbare werkbeschrijving schrikten me af.
Tot voor kort.

Op een patroonblad staan de stukken aangeduid met een letter. Sommige patroondelen worden gebruikt voor meerdere kledingstukken. Het valt me op hoe weinig stukken je nodig hebt en hoe perfect de mouwtjes passen. Soms heb ik met knippie of burdapatronen een stukje stof over.
Ik ben een geweldige fan van de soberheid en genialiteit van de Japanse patronen.

Deze keer maakte ik een bloesje voor Emma. Ze koos de stof zelf uit de restjesbak van Vermiljoen. 60 cm. Hoewel dit een kleine lap was, kreeg ik na wat puzzelen alle stukjes uit de stof. De restjes waren zo klein dat er zelfs geen bloemenbroche meer uit kon. De stof is double gauze. Twee flinterdunne lagen stof aan elkaar genaaid. Dit stofje voelt ontzettend zacht aan en valt heel soepel. Stofkeuze lijkt me voor deze projecten heel belangrijk. Ik werkte de naden netjes af met de nieuwe Bernina, zuchtte van plezier, rolzoomde de onderkant en de mouwtjes. En na anderhalf uur, patroontekenen, knippen en naaien, zat dit bloesje in elkaar.

Ik zei eerder dat dezelfde patroondelen voor meerdere kledingstukken gebruikt worden. Het voordeel daarvan is dat je kan wisselen. Ik moest noodgedwongen een bloesje en geen jurkje maken. Maar ik vond de mouwtjes van het jurkje mooier.



Je kan dit moois ook maken als je dit boekje in huis haalt.

Bloesje zonder kind