De urbanusbroek


Ik mocht een Japans boekje lenen van een vriendin om een Japans broekje te maken.
En in de plaats van te werken met het patroon waarvan ik wist dat het goed zat, koos ik voor een exemplaar met zakken.
Met een rest rode joggingstof maakte ik deze.
In de zakjes verwerkte ik paspel met een bloemenstofje. De tailleband is met boordstof. Ik gebruikte wat ik in huis had.
En toen leek ze plots op een urbanusbroek.
Oontje verwoorde het prima. Er is vooraan plaats voor wat meisjes niet hebben.
Kijk dus eens goed, want mijn dochters zullen niet te zien zijn op publieke plaatsen met deze broek.



Reacties

  1. Ik ben er wel van overtuigd dat het broekje heel makkelijk zit!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hhmm ik denk dat ik hetzelfde patroon heb gemaakt. Was een broekje eigenlijk bedoeld voor mijn dochter maar had vooraan ook zoveel ruimte. Gelukkig kon het linea recta door naar mijn zoon en bij hem zit het perfect.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb geen jongetjes en door het bloemenpaspeltje zal ik er ook geen vinden die dit broekje wilt dragen...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hahaha, ja jammer genoeg kan je het door de bloemenpaspel niet echt doorschuiven naar een jongentje.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha ha! Misschien kun je het nog ombouwen tot een rokje??

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tja, onze jongste zoon zou geen problemen stellen bij een bloemetjespaspel;) Anders toch wel een leuk en makkelijk broekje denk ik, mooi rood trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lol, zoveel piemel hebben jongens van vijf jaar niet hoor. ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Dankjewel voor jouw reactie!