Gust naar huis

Het kleine ventje mag naar huis. En het weer is toch niet wat het zou moeten zijn!
Om Gustjes eerste kennismaking met de buitenwereld in stijl te laten verlopen, knutselde supertante een wikkeldoek voor de maxi cosi.


Hoe ik op het idee kwam? Wel, ik zag er eentje op deze blog.
Heel mooi vind ik die versie, maar niet geschikt voor een "nu nog niet zo stoer" jongetje.
Bij deze dame zag ik een jongensversie. Maar deze is met fleece omdat het voor een winterkindje is.

Ik mailde wat rond en mocht het patroon uit de knippie baby gebruiken. (HOERA)
Ik zocht in mijn stoffenvoorraad enkel leuke lappen. Ik koos voor een gestreept katoen en Nickyvelours als binnenkant. Dat laatste voelt heel zacht aan, bijna zo zacht als Gust en zal toch voor wat warmte zorgen.
(Indien nodig maak ik er nog eentje in fleece :-) )
Het patroontje valt heel goed mee, maar de moeilijkheid ligt hem in de laatste stap. Je moet al de lagen stof aan elkaar zetten met de biais. En aangezien Nickyvelours stretcht, is er een stukje in het voetengedeelte niet volledig vastgemaakt. Er zit aan de binnenkant dus een klein stukje los.
Niet volledig perfect dus, maar bijna :-)
En oh, ja, het is nog niet gestreken, vandaar de plooien.
Straks ga ik mijn kleine vriendje er eens inleggen. En zien of hij past.