Annabelle

Tijd.

Moeder heeft weer wat tijd.

Mona zag haar kans schoon, kroop op mijn schoot en duwde een geel boek in mijn handen.

De baby, daar moest ik mee beginnen.

Met kleertjes en met slaapzak en met mama danseres en met cowboy papa.

Pff. 

Deel één, daar ben ik mee klaar.

De naam werd gekozen na de geboorte. 

We moesten even afwachten of het een jongen of een meisje zou worden.

En zie. 

Dit is een echt meisje.

Baby Annabelle past gelukkig ook in de kleertjes van de andere poppen.

Dat geeft me nog wat tijd voor ander werk.

Het slaapzakje hadden we al gemaakt. 

Lang geleden in een mooi stofje van In den beer.

Baby's hebben luiers nodig. Wij doen lekker ecologisch met stoffen luiers uit recyclagemateriaal.

Oude, niet meer wit te krijgen handdoeken. 

Het idee vonden we in Hildes boek.

Annabelle moet net als Mona destijds een beetje in het zonnetje liggen.

Als mama Mona op stap gaat met haar dochter, dan doet ze dat natuurlijk ook in stijl.

Hier herkent u het vlinderdeken van p 44 uit "Stof voor durf het zelvers".

Dit is één van de testversies. 

Dat is zo'n dekentje waarin die kleine bollekes vertroeteld kunnen worden.

En waarin ze in de autostoel veilig en warm meekunnen.

En al dat prille babygeluk zorgt hier voor wat problemen.

Ik kon zeven jaar geleden wel baby's per twee leveren.

Ik schiet mij snel achter de naaimachine. 

Pruil-lip-alarm!