Het reistasexperiment

Beste tassenmakers in blogland, dit blogbericht bevat gevoelig informatie en kan schadelijke gevolgen hebben voor uw hart. 

Voor al wie houdt van wat avontuur en uitdaging, lees gerust verder.

Het zit zo. Ik gilde bij het zien van de Frida-stof van See you at six. In september hadden wij hier een themafeest voor de verjaardag van de meiden en toen was Frida ook aanwezig.

De stof, daar wou ik wel een stuk van. Aangezien het canvas is, zijn tassen voor de hand liggende keuzes. Maar zoals jullie weten zijn tassen niet zo mijn ding. Om mooie tassen te maken moet je heel nauwkeurig stof knippen en handleidingen volgen. Twee dingen waar ik lak aan heb.

Serieus.

Ik deed mijn best en zocht naar een patroon voor een mooie reistas en vond dat bij Annelies. Ze schreef een boek (De tas van Annelies) alwaar het toffe patroon Sofia in staat. Helaas had ik haar boek nog niet en had ik geen geduld om te wachten tot de postbode het aan huis bracht.

En wat doe ik dan? Freestylen! Enter de hartverzakking bij perfectionisten.

Serieus. Ik nam een groot vel papier en tekende en tekende, dacht na, tekende wat meer en zette dan gewoon de schaar in de stof.

Kinderen die op kamp gaan, krijgen een kanjer van een inpaklijst, maar mogen geen al te grote koffer meenemen. Toen ik mijn bloedjes zondag dropte, zag ik een hoop tassen voorbij komen en deed wat inspiratie op.

• Ik redeneerde dat een rechthoek als zijvlak gemakkelijker is dan een cirkel als je gaat inpakken.
• De handvatten mogen niet te ver uit elkaar staan, anders gaat de tas in het midden plooien.
• De handvatten mogen niet te hoog staan en niet te laag.
• De riem moet verstelbaar zijn.
• De bodem maak je best in een waterafstotende laag.
• De rits loopt best over de volledige bovenkant van de tas.

Ik knipte daarna rechthoeken uit, naaide, tornde, mat opnieuw en werkte lustig verder.

De tas is bijna 40 cm hoog en zo'n 65 cm breed.

Er kan veel in en ze valt op! Handig als je jouw tas moet zoeken tussen al die andere kampgangers.

De bodem maakte ik in namaakleder en tussen de voering en buitenlaag zit een schuim dat ik hergebruikte nadat het als verpakking dienst deed.

De bodem in leder is iets smaller dan het zijpaneel. Dat is met opzet om het doos-effect te verminderen.

Zo maakte ik het paneel bovenaan net als de bodem een stukje kleiner. De riemen om de tas te dragen beginnen allemaal op het bovenpand.

 De volgende keer probeer ik tas Sofia te maken. Twee kindjes, twee tassen.